Het is een rare tijd. Buiten vriest het 8 graden onder nul, en binnen laaien de gemoederen hoog op. De verkiezingsstrijd is losgebarsten ... of beter, losgeslagen. In Nederland nog welgeteld 9 dagen en dan is het zover: Nederland hoopt op een ernstige coalitie die de diverse maatschappelijke en economische problemen waarmee ons land te kampen heeft, gaat oplossen. En dat is geen cadeau.
Het politieke circus in Nederland van de afgelopen maanden, heeft ertoe geleid dat menig landgenoot al zijn/haar vertrouwen in de Nederlandse overheid naar beneden heeft bijgesteld. U moet weten dat er in Nederland alleen een stemrecht bestaat. Geen stemplicht zoals in mijn thuisland. Een Nederlander die op zondagochtend liever blijft uitslapen dan te gaan aanschuiven aan de stembus, die wordt daags nadien niet van zijn/haar bed gelicht door (onderbemande) politiediensten. Toch vertellen al mijn Nederlandse vrienden en collegae dat ze uit principe op 22 januari naar de stembus trekken.
Ook in Belgi? is de strijd naar de verkiezingen van 18 mei toe losgebroken. Na het incident met de Amerikaanse militairen die gelegerd zijn op Belgische bodem, de wapenleveringen aan Nepal en de superboetes met bijhorende protestcampagne automobilist vult het GAT van de Staatskas, schreeuwen de Belgische oppositiepartijen om de val van het kabinet.
Het is natuurlijk allemaal getimed en gepland. Dat heet in de Belgische politieke taal lijken uit de kast slepen. Omdat de politieke strijd tegenwoordig gevochten wordt op personen, meestal de lijsttrekkers, is het aantasten van de integriteit de sleutel naar succes. Een aparte en nieuwe regel in merkmanagement wanneer we er vanuit die invalshoek naar kijken. De tijd dat politieke partijen nog stonden voor een aantal uitgesproken waarden, en via echte staatsmannen bepaalde groepen burgers vertegenwoordigden, dat is lang geleden. Toen kon men nog spreken van een politiek merk. Vandaag de dag zijn er m.i. te weinig politieke partijen die een duidelijke en onderscheidende identiteit hebben en die consequent en consistent uitdragen. Bijgevolg kan men dus niet meer spreken van politieke merken. Een belangrijke functie van een merk is de gidsfunctie. De mogelijkheid die een merk geeft om sneller een beslissing en een keuze te kunnen maken uit een bepaald aanbod. Die rol is bij de meeste politieke merken niet ingevuld...al zit daar wel de sleutel naar het verkiezingssucces. Weet u al (1) of u woensdagochtend 22 januari even langs het stemlokaal passeert, en (2) voor welke partij u gaat stemmen?
