Nu is het in de politieke arena helemaal niet opzienbarend dat politieke partijen met elkaar samenwerken, of zelfs in elkaar opgaan. Wel interessant is het om een dergelijke ontwikkeling te bekijken vanuit de merkgedachte.
De SPA is de Belgische socialistische partij. Deze partij is in haar standpunten echter niet zo radicaal als haar Nederlandse tegenpool en heeft in Belgi? zelfs al regeringsverantwoordelijkheid genoten. Spirit, aan de andere kant, is een stuk kleiner. Zij is het concrete resultaat van strubbelingen in de Volksunie.
Omdat Spirit net rond de kiesdrempel zweeft hebben zij besloten een samenwerking te zoeken met een andere partij om zo in ieder geval deelname aan de parlementaire verkiezingen veilig te stellen. Daarin was in principe de Vlaamse liberale partij (VLD) ook een optie. Omdat daarmee uiteindelijk toch geen overeenkomst bereikt kon worden, is men overgegaan tot samenwerking met de SPA.
Volgens eigen zeggen komen de twee partijen teveel overeen om apart naar de verkiezingen te gaan, maar verschillen ze nog op te veel punten om te fuseren naar een enkele partij. Daarom hebben zij besloten om naar buiten te treden met 1 enkele kiezerslijst en een gezamenlijk verkiezingsprogram, waarin overigens wel de afzonderlijke partijen hun eigen punten blijven behouden op de gebieden waar ze elkaar niet kunnen vinden.
Voor de campagne is gekozen voor het in de hand nemen van een enkel reclamebureau dat zowel de afzonderlijke als de gemeenschappelijke campagne co?rdineert. Dit is gedaan om ervoor te zorgen dat de campagnes elkaar niet teveel voor de voeten gaan lopen. In de aanloop naar de verkiezingen op 18 mei wordt de nadruk vooral gelegd op de samenwerking tussen de twee partijen. Naar het einde van de campagne toe worden de verschillen meer benadrukt. Dit om de eigen doelgroepen van de partij aan te spreken. Het eerste gezamenlijke beeldmateriaal siert reeds het straatbeeld; het logo met de twee schoenen als teken dat de partijen samen verder komen. Men waakt er echter voor niet te veel op elkaar te gaan lijken, want zoals de voorzitter van Spirit al stelde; Eensgezindheid is geen nieuws. Er valt meer media te behalen met schijnbare verdeeldheid. En daar is het natuurlijk om te doen.
Het kan aldus niet genoeg duidelijk gemaakt worden door de beide partijen, dat ze nog genoeg van elkaar verschillen, en dat ze hun eigen doelgroepen blijven aanspreken. Hiermee kan de kiezer aldus 2 keuzes maken, een voor het kartel die voor een meer algemeen beleid staat, en een tweede keus, op een dieper niveau van de afzonderlijke partij. Hiermee hebben de partijen in principe een overkoepelend merk gecre?erd voor het beleid waarin zij overeenstemmen, en kunnen kiezers daarbinnen hun keuze maken op een van beide richtingen.
Is hiermee de keuzevrijheid toegenomen voor de kiezer?
Vertel het ons!
