Deze titel is geen type fout. Ik weet wel dat gras groen is en gas vrijwel kleurloos.
Grondstoffen staan aan het begin van elke keten maar in een dienstenmaatschappij komen ze steeds verder van de eindgebruiker te staan. Wie weet er nu wie de grondstoffen levert voor een PC. Waar komen silicium, arseen en andere grondstoffen vandaan? Het is al heel wat dat we het merk van de processor die ?inside? zit kennen.
Als een grondstofproducent wel de belevingswereld van een eindgebruiker binnen komt is dat meestal schrikken. Want voor grondstofproductie geldt: ik gebruik het elke dag, ik ben er compleet van afhankelijk maar wil er geen last van hebben. Neem bijvoorbeeld GAS. Mijn auto rijdt er op, mijn elektriciteit wordt er mee opgewekt, ik kook er op en verwarm mijn huis er mee maar ik wil geen gasboringen want dan verzakt mijn huis of wordt de natuur aangetast. Niet alleen ik ben kritisch ook de overheid. Door strenge regelgeving op het gebied van gaswinning (veiligheid en milieu) is Nederlands gas relatief duur.
Net als in de Telecomsector zal de gasmarkt binnenkort opengebroken worden, er moet meer concurrentie komen zodat eindgebruikers betere service en een lagere prijs zullen krijgen. Daarmee wordt de weg vrij gemaakt voor veel goedkoper gas uit Siberi? en Algerije. Op die manier is die lagere prijs voor de consument dus wel gegarandeerd. De gevolgen van deze eenzijdige prijs-focus zullen enorm zijn. De concurrentie is namelijk niet gelijkwaardig. Onze lokale spelregels zijn veel strenger. In Siberi? en Algerije nemen ze het niet zo nauw met milieu, veiligheid en bodemverzakking.
Als maatschappij vonden we het noodzakelijk zware eisen te stellen aan het winnen van gas maar gaan we de eindgebruikers in verleiding brengen met veel lagere prijzen. Daar ligt dus een uitdaging voor het merk dat zich inspant voor schone en veilige productie. Hoe maak je duidelijk dat de hogere prijzen wel degelijk een waarde vertegenwoordigen. Op dit moment wordt bijvoorbeeld de NAM nog als grote vervuiler gezien en voert zij regelmatig strijd met allerlei belangenverenigingen. Binnen enkele jaren zullen deze partijen samenwerken om de eindgebruiker te overtuigen dat de duurdere lokale variant te preferen is boven de ge?mporteerde rotzooi. Ze zullen dan moeten opboksen tegen het mediaspektakel dat ongetwijfeld rond de nieuwkomers zal worden ontketend. Hoe ver reikt de visie van de grondstof producent, hoe ver kijkt de milieubeweging vooruit en hoe leg je dit uit aan de eindgebruiker? Wie durft de consument te vertellen hoe afhankelijk hij is van gas en welke waarden er verbonden zijn aan de lokale productie daarvan? Welke merkenadviseur steekt zijn nek uit voor Groen gas?
